1. Kamienny młyn
Młyn kamienny został zbudowany w 1303 roku jako młyn zbożowy przez cystersów z klasztoru Zinn i przez nich prowadzony. Młyn funkcjonował jako młyn zbożowy do 1766 r., kiedy to ówczesny mistrz młynarski otrzymał pozwolenie na budowę młyna tnącego (tarta).
Ponownie rozebrany w 1845 roku, a następnie przebudowany na olejarnię. Pod koniec XIX wieku dodano napęd parowy i młyn przekształcono w fabrykę papieru ze słomy. Pełnił również funkcję młyna parowego. W 1918 roku młyn działa jako „G. Kamienny młyn Thiele”. Właścicielem był Emil Gericke, zięć G.Thiele. W 1934 r. maszynę parową zastąpiono motorową, a młyn powiększono.
Most Ziemestalski
Nieczynny zabytkowy most kolejowy to bardzo rzadko spotykane zagubione miejsce. Ukryty głęboko w Lesie Turyńskim znaleźliśmy wiadukt po krótkiej wędrówce przez idylliczne Ottertal. Nawet z dołu zakrzywiona żelazna konstrukcja o wysokości 32 m i długości 115 m robiła wrażenie. Podejście odbywa się utartą ścieżką. Na szczycie głowa na wysokość była na porządku dziennym przy przekraczaniu mostu, której mój towarzysz niestety nie miał i musiał wracać. Widok z góry na dolinę i zakrzywione filary mostu był imponujący. Ruszyliśmy dalej starymi torami przez dwa tunele z powrotem na drogę, a stamtąd w dół na parking. W sumie przyjemna wędrówka o długości ok. 5 km.
Trochę więcej informacji o moście: Został zbudowany w latach 1893-1895 na linii kolejowej Triptis-Marxgrün po dziesięcioleciach planowania. Wiadukt prowadzi na pięciu słupach rusztowania lekkim łukiem nad Ziemesgrund. Jest jednotorowy i wykonany w całości ze stali. Krzywe mostu o promieniu 193 mi nachyleniu 2%. W celu osiągnięcia wyższych prędkości przyczółek jest pochylony.
