1. Kamienny młyn
Młyn kamienny został zbudowany w 1303 roku jako młyn zbożowy przez cystersów z klasztoru Zinn i przez nich prowadzony. Młyn funkcjonował jako młyn zbożowy do 1766 r., kiedy to ówczesny mistrz młynarski otrzymał pozwolenie na budowę młyna tnącego (tarta).
Ponownie rozebrany w 1845 roku, a następnie przebudowany na olejarnię. Pod koniec XIX wieku dodano napęd parowy i młyn przekształcono w fabrykę papieru ze słomy. Pełnił również funkcję młyna parowego. W 1918 roku młyn działa jako „G. Kamienny młyn Thiele”. Właścicielem był Emil Gericke, zięć G.Thiele. W 1934 r. maszynę parową zastąpiono motorową, a młyn powiększono.
Zmienne stanowisko dowodzenia 16. Armii Powietrznej
Na skraju poligonu, około 1 km za opuszczoną bramą kontrolną, bezpośrednio przed obiektem, prowadzi betonowa droga utwardzona.Do 1988 roku było to tymczasowe stanowisko dowodzenia, a następnie tylne stanowisko dowodzenia 16. Armii Powietrznej stacjonującej w Wünsdorf. Oprócz bunkra na posesję składał się budynek socjalny, sauna, garaż samochodowy, komórka lokatorska oraz dwie instalacje zasilania awaryjnego znajdujące się w sąsiedztwie.
Bardzo duży bunkier (ok. 40m x 35m) posiada 2 kondygnacje. Rosjanie po prostu wznieśli równolegle iw pewnej odległości od siebie dwie osłony łukowe dla lotnisk typu AU-11 i połączyli je na jednym końcu monolityczną konstrukcją łączącą. Niestety, nie pozostawiono żadnego wyposażenia, ponieważ budynek był modernizowany w momencie opuszczenia go przez wojska sowieckie. Płytki i farba wydają się być odnowione. Po wyjściu GSSD wejścia do bunkrów zostały zalane betonem. Wejście zostało wykopane pod betonem i można z niego korzystać podczas czołgania się. Na terenie znajduje się również zniszczony budynek załogi, garaż i mały schowek.
