Poligon rakietowy West w Wojskowym Centrum Badawczym w Kummersdorfie

​Pod koniec lat dwudziestych rakiety jako nośniki broni były bardzo interesujące dla Reichswehry, ponieważ ta technologia uzbrojenia, w przeciwieństwie do np. ciężkiej artylerii, nie była częścią wymogów rozbrojeniowych traktatu wersalskiego. W związku z tym Biuro Uzbrojenia Wojskowego (HWA) wspierało młodych programistów dotacjami finansowymi, a od 1932 r. zapewniało nowe zaplecze laboratoryjne i badawcze w pobliżu strzelnicy Kummersdorf. Początkowo Reichswehra testowała rakiety na paliwo stałe (pracujące z czarnym prochem), aw 1932 roku po raz pierwszy przetestowano rakiety z silnikami na płyn, które zostały opracowane na lotnisku rakietowym Reinickendorf. Silniki na płyn (pracujące z ciekłym tlenem i alkoholem) miały tę zaletę, że w przeciwieństwie do rakiet na paliwo stałe pracowały również w kosmosie. Silniki rakiet A1, A2 i A3 zostały przetestowane w Kummersdorfie. Od października 1932 roku Wernher von Braun pracował w ośrodku badawczym Kummersdorf. Niedługo wcześniej w bezpośrednim sąsiedztwie prochowego stanowiska rakietowego musiało powstać pierwsze betonowe stanowisko badawcze (miało 6 m długości i 4 m wysokości, składało się z dwóch baraków z gabinetem, halą konstrukcyjną i ciemnią , a także warsztat). Pierwsza próba miała miejsce w grudniu 1932 roku; on oblał obiekty zostały w dużej mierze zniszczone, ale natychmiast odrestaurowane. Drugie stanowisko badawcze powstało prawdopodobnie w 1934 roku. W tym czasie trwały prace nad pierwszymi kompletnymi myśliwcami rakietowymi i napędzanymi silnikami płynnymi; ponadto dalej rozwijano rakiety na paliwo stałe. W Kummersdorf testowano tylko silniki na ciecz, rakiety A1, A2 i A3 nie zostały wystrzelone. Rosnąca liczba prób coraz większymi rakietami w coraz większym stopniu okazywała się zagrożeniem dla bezpieczeństwa okolicznych wiosek; zakład w Kummersdorf był na to za mały. W Peenemünde utworzono nowy poligon do testowania rakiet; gdzie w maju 1937 r. przeniesiono poligon testowy West – jeszcze przed ukończeniem ostatnich stanowisk testowych w Kummersdorfie. Następnie niektóre testy kontynuowano w Kummersdorfie. Łącznie ustawiono pięć stanowisk do badań rakiet, na których przeprowadzono testy napędów na ciecz oraz silników lotniczych. Rdzeń poligonu testowego składał się z 2 bloków konstrukcyjnych o długości ponad 500 m, bunkra amunicyjnego i strzelnicy testowej. Oba bloki konstrukcyjne, podzielone na łącznie 5 grup budynków, z których każda składała się z 8 hal testowych, które były połączone ze sobą w swoich grupach za pomocą zabezpieczonego przed odpryskami korytarza.

Po zakończeniu wojny w 1945 roku cały obiekt najpierw rozebrano, a sprzęt laboratoryjny wywieziono w ramach reparacji do Związku Radzieckiego. Reszta została splądrowana przez okolicznych mieszkańców. Następnie Rosjanie wysadzili w powietrze znaczną część obiektu. Obszar ten stał się zastrzeżonym obszarem wojskowym. Kolejne użycie nie miało miejsca.

Dziś niektóre stanowiska testowe i budynki magazynowe są nadal w ruinie i są wpisane do rejestru zabytków.