1. Kamienny młyn
Młyn kamienny został zbudowany w 1303 roku jako młyn zbożowy przez cystersów z klasztoru Zinn i przez nich prowadzony. Młyn funkcjonował jako młyn zbożowy do 1766 r., kiedy to ówczesny mistrz młynarski otrzymał pozwolenie na budowę młyna tnącego (tarta).
Ponownie rozebrany w 1845 roku, a następnie przebudowany na olejarnię. Pod koniec XIX wieku dodano napęd parowy i młyn przekształcono w fabrykę papieru ze słomy. Pełnił również funkcję młyna parowego. W 1918 roku młyn działa jako „G. Kamienny młyn Thiele”. Właścicielem był Emil Gericke, zięć G.Thiele. W 1934 r. maszynę parową zastąpiono motorową, a młyn powiększono.
Instytut badawczy pojazdów silnikowych (Verskraft) Kummersdorf
Po rozpoznaniu potrzeby wojny samochodowej w trakcie pierwszej wojny światowej poszukiwano zwiększonej motoryzacji armii. W 1917 r. w Kummersdorfie powstało „centrum testowe eksploatacji kolei przenośnikowych i pojazdów mechanicznych”. Verskraft testował między innymi wszystkie prototypy niemieckich czołgów (aż do Panzerkampfwagen VIII Maus), Krads, NSU Kettenkrad, ciężarówki, pojazdy trakcyjne, pojazdy półgąsienicowe, ciągniki gąsienicowe, VW Kübel i VW Schwimmwagen i wiele innych oprócz administracji, Zakwaterowanie, warsztaty, stanowiska badawcze i hale pojazdów posiadały komory pyłowe do testowania w ekstremalnych warunkach, a także halę do symulacji klimatu. Betonowy szkielet budynku testowo-montażowego czołgu Maus, który nigdy nie został ukończony, robi wrażenie. Od 1939 roku zakres odpowiedzialności nowego Verskraftu został uzupełniony o badanie zdobytego sprzętu wojennego. Wiedza o mocnych i słabych stronach zagranicznych czołgów i pojazdów trafiała bezpośrednio na front i do niemieckiego przemysłu zbrojeniowego. Ze względu na wzrost znaczenia nowy Verskraft został w 1944 roku przekształcony w wojskowe centrum testowe czołgów i motoryzacji. W styczniu 1945 r. zatrudniała około 680 ludzi, a jej roczny budżet wynosił prawdopodobnie 200 mln RM. Teren testowy dla wszelkiego rodzaju pojazdów znajdował się na południowym wschodzie, w kierunku Horstwalde.
Wraz z końcem II wojny światowej działalność Verskraft dobiegła końca, a Kummersdorf został zajęty przez Armię Czerwoną. Następnie na miejscu stacjonowały jednostki 64. mobilnej brygady GSSD.
zdjęcia zbudynku socjalnego oraz z zabytkowych hal pojazdów mechanicznych:
TheAula „Myszy”.jest niedokończonym, wielokondygnacyjnym szkieletem żelbetowym z wypełnieniem z cegły.Podobnie jak rakiety V, pojazd opancerzony „Maus” był przykładem energochłonnej i niezwykle kosztownej realizacji w czasie II wojny światowej, za pomocą której Hitler wciąż chciał osiągnąć „ostateczne zwycięstwo”. W Kummersdorf zbudowano i przetestowano tylko dwa prototypy czołgu o masie 188 ton. Pod koniec wojny dwa gigantyczne czołgi zakończyły swoje jedyne rozmieszczenie na linii frontu w celu obrony poligonu - i poniosły porażkę: jedna z wolno poruszających się fortec zatrzymała się z uszkodzeniami napędowymi i została zdobyta przez Armię Czerwoną w stanie nieuszkodzonym, druga została wysadzony.
wbudynek symulacji klimatu, podłużny, dwuczęściowy budynek z cegły, w całości podpiwniczony, na którym znajdują się różne zabudowane konstrukcje betonowe, takie jak kanały przepływowe, stanowiska probiercze (silniki, opony, łańcuchy), komora pyłowa, fundamenty maszyn itp.:
Strona miała swojąbudynek transformatora:
Na stronie jest jeszcze jeden dużyfarma czołgóworaz pozostałości stacji benzynowej:
elektrowniaz lat 80.:
Jest to zbiornik, który można napełnić wodą w celu sprawdzenia głębokości brodzenia pojazdów. Cysterna i zawory są nadal zachowane:
Miejsce testowe Horstwalde
Sąsiednie miejsce testowe w pobliżu Horstwalde składało się z kompleksu różnych torów testowych: torów pod górę i krętych o różnej charakterystyce (np. i 300 m); Wspinaczka po przeszkodach i brodziki. Do długotrwałych testów utworzono leśny tor. Po wojnie wojska radzieckie początkowo wykorzystywały to miejsce do szkolenia kierowców wojskowych. Począwszy od 1957 r. Narodowa Armia Ludowa (NVA) przejęła „poligon doświadczalny pojazdów samochodowych i techniki wojskowej” o powierzchni 1200 ha. W 1975 r. został on włączony do Wojskowego Instytutu Technicznego (MTI) w Königs Wusterhausen. Przemysł pojazdów cywilnych NRD również przeprowadzał tutaj testy fabryczne. W 1990 roku teren ten przejął Federalny Instytut Badań i Kontroli Materiałów (BAM).
1995 stał sięstowarzyszenie wspierające centrum kontroli ruchu Horstwalde eV (FKVV), która wydzierżawiła teren testowy i prowadzi tam tor terenowy.
