1. Kamienny młyn
Młyn kamienny został zbudowany w 1303 roku jako młyn zbożowy przez cystersów z klasztoru Zinn i przez nich prowadzony. Młyn funkcjonował jako młyn zbożowy do 1766 r., kiedy to ówczesny mistrz młynarski otrzymał pozwolenie na budowę młyna tnącego (tarta).
Ponownie rozebrany w 1845 roku, a następnie przebudowany na olejarnię. Pod koniec XIX wieku dodano napęd parowy i młyn przekształcono w fabrykę papieru ze słomy. Pełnił również funkcję młyna parowego. W 1918 roku młyn działa jako „G. Kamienny młyn Thiele”. Właścicielem był Emil Gericke, zięć G.Thiele. W 1934 r. maszynę parową zastąpiono motorową, a młyn powiększono.
.jpg)
Radziecka Szkoła nr 71
Mesa oficerska szkoły strzeleckiej artylerii, zbudowana w 1912 r., znajduje się w małym brandenburskim miasteczku iw latach 1926/27 została przekształcona w urząd skarbowy. Po wojnie budynek służył jako szkoła nr 71 dla dzieci stacjonujących w okolicy oficerów sowieckich. Szkoła nie znajdowała się w strefie zastrzeżonej. W poszczególnych miejscowościach było kilka szkół podstawowych dla dzieci oficerów, szkoła nr 71 była rodzajem liceum, w którym uczniowie zdawali maturę. Uczniowie dowożeni byli do szkoły autobusami z kilku miejsc. W latach 70. budynek rozbudowano o halę sportową, ponieważ stara hala sportowa w mesie oficerskiej była za mała dla setek uczniów. Do dziś w salach można zobaczyć tablice sławiące bohaterskie czyny w budowie socjalizmu.
Budynek znajduje się na liście zabytków i jest pusty od czasu wycofania się radzieckich sił zbrojnych w 1994 roku.
