1. Kamienny młyn
Młyn kamienny został zbudowany w 1303 roku jako młyn zbożowy przez cystersów z klasztoru Zinn i przez nich prowadzony. Młyn funkcjonował jako młyn zbożowy do 1766 r., kiedy to ówczesny mistrz młynarski otrzymał pozwolenie na budowę młyna tnącego (tarta).
Ponownie rozebrany w 1845 roku, a następnie przebudowany na olejarnię. Pod koniec XIX wieku dodano napęd parowy i młyn przekształcono w fabrykę papieru ze słomy. Pełnił również funkcję młyna parowego. W 1918 roku młyn działa jako „G. Kamienny młyn Thiele”. Właścicielem był Emil Gericke, zięć G.Thiele. W 1934 r. maszynę parową zastąpiono motorową, a młyn powiększono.
Ukraiński bunkier partyzancki
Podczas wędrówki na górę Vysokyi Verh w ośrodku narciarskim Zahar Berkut w pobliżu Sławska w ukraińskich Karpatach zobaczyłem wyblakły cyrylicę z napisem Muzeum, co rozbudziło we mnie poczucie odkrycia. Moi przyjaciele poszli za mną. Po 50 m obok ścieżki zobaczyliśmy w górach drewniane drzwi. Nagle podbiegł do nas dziadek i wyjaśnił, że to dawny schron partyzancki UPA, który walczył w latach 1942-1956. Za niewielką opłatą wstępu oprowadził nas po swoim królestwie. Niestety nie mówił ani po angielsku, ani po niemiecku. W podziemiach można było zobaczyć typową kwaterę partyzancką z okresu II wojny światowej. Niemiecki kustosz muzeum zwinąłby tu paznokcie u nóg z powodu nienaukowej wystawy. Ale „naiwne” przedstawienie partyzanckiego życia z manekinami też miało swój urok! W każdym razie dobrze się bawiliśmy! W jakiś sposób ludzie w tym strukturalnie słabym regionie muszą trochę zarabiać.
