1. Kamienny młyn
Młyn kamienny został zbudowany w 1303 roku jako młyn zbożowy przez cystersów z klasztoru Zinn i przez nich prowadzony. Młyn funkcjonował jako młyn zbożowy do 1766 r., kiedy to ówczesny mistrz młynarski otrzymał pozwolenie na budowę młyna tnącego (tarta).
Ponownie rozebrany w 1845 roku, a następnie przebudowany na olejarnię. Pod koniec XIX wieku dodano napęd parowy i młyn przekształcono w fabrykę papieru ze słomy. Pełnił również funkcję młyna parowego. W 1918 roku młyn działa jako „G. Kamienny młyn Thiele”. Właścicielem był Emil Gericke, zięć G.Thiele. W 1934 r. maszynę parową zastąpiono motorową, a młyn powiększono.
Papiernia
W 1873 roku w idyllicznej dolinie rzeki Johann Christian Braun założył fabrykę papieru. Około 1890 r. uruchomiono obóz kolejowy. W 1935 roku wybudowano dużą kotłownię z 80-metrowym kominem i mostem rurowym dla linii parowych, którą rozebrano w 2016 roku. W 1936 r. wybudowano nową transformatorownię. Energia elektryczna jest dostarczana przez hotelową elektrownię wodną. W 1945 roku właściciel fabryki Johann Gerhard Braun został porwany przez rosyjskich okupantów. W 1955 roku zwolniono Johanna Gerharda Brauna. Pomimo gospodarki niedoborowej firma pod jego kierownictwem odbudowuje się. Produkowane są kartony, pudła kartonowe oraz tapety z wiórów drzewnych. W 1972 roku firma została wywłaszczona przez reżim NRD. Johann Gerhard Braun nie może już pracować w swojej firmie. W 1974 r. odnowiono kocioł parowy. Zużytą czapkę komina zdejmuje się z komina i ponownie zamurowuje bez filtra. W latach 80. nie było dalszych inwestycji. Ogromne ilości popiołu z ogrzewania są uzupełniane na miejscu. Talent techników do improwizacji podtrzymuje produkcję. Nierentowny zakład został zamknięty w 1991 roku i od tego czasu stoi pusty i zdewastowany.
