1. Kamienny młyn
Młyn kamienny został zbudowany w 1303 roku jako młyn zbożowy przez cystersów z klasztoru Zinn i przez nich prowadzony. Młyn funkcjonował jako młyn zbożowy do 1766 r., kiedy to ówczesny mistrz młynarski otrzymał pozwolenie na budowę młyna tnącego (tarta).
Ponownie rozebrany w 1845 roku, a następnie przebudowany na olejarnię. Pod koniec XIX wieku dodano napęd parowy i młyn przekształcono w fabrykę papieru ze słomy. Pełnił również funkcję młyna parowego. W 1918 roku młyn działa jako „G. Kamienny młyn Thiele”. Właścicielem był Emil Gericke, zięć G.Thiele. W 1934 r. maszynę parową zastąpiono motorową, a młyn powiększono.
2 Brygada Wywiadu NVA
Historia tego obiektu rozpoczyna się w 1939 roku. Paraxol GmbH, spółka zależna firmy DEGUSSA, wybudowała tu fabrykę prekursora materiałów wybuchowych pentaerytrytolu, który z kolei był materiałem wyjściowym do wojskowych materiałów wybuchowych nittropenta. Fabryka została utworzona w formie małych jednostek produkcyjnych w zalesionym terenie dla kamuflażu. Fabryka posiadała duży magazyn metanolu, który na miejscu był katalitycznie przekształcany w formaldehyd. Możesz przeczytać raport o sąsiedniej farmie czołgówprzeczytaj tutaj. W latach 1945-1950 kilka hal zakładu oraz wszystkie maszyny i urządzenia zostały zdemontowane przez specjalne brygady demontażowe Armii Czerwonej. Niektóre budynki zostały wysadzone w powietrze. W 1951 r. po zmianie osobowości prawnej główny majątek przejęła KVP (Policja Ludowa Koszarowa). NVA, która wyłoniła się z KVP, przebudowała ją i rozbudowała od 1956 roku. Do 1990 r. mieściły się tu różne jednostki wywiadowcze NVA, w tym 2 Pułk Wywiadu, który później został przeorganizowany w 2 Brygadę Wywiadu. Ten oddalony o około 2 kmdawne miejsce metanoluPrawidłowybył używany od 1963 roku jako magazyn paliw i smarów 44 Sił Powietrznych NVA.
Wraz z końcem NVA obiekt został przekazany Bundeswehrze. Po krótkim czasie został sklasyfikowany jako zbędny i stał się częścią majątku federalnej administracji finansowej. Większość miejsca pozostaje nieużywana do dziś. Handel, bezpłatna szkoła i dom spokojnej starości osiedliły się z jednej strony.
NRD mural na dawnym domu kultury jest znany i wart obejrzenia. W przeciwnym razie posiadłość zostanie splądrowana i poza historycznymi budynkami nie ma wiele ekscytujących do zobaczenia.
