1. Kamienny młyn
Młyn kamienny został zbudowany w 1303 roku jako młyn zbożowy przez cystersów z klasztoru Zinn i przez nich prowadzony. Młyn funkcjonował jako młyn zbożowy do 1766 r., kiedy to ówczesny mistrz młynarski otrzymał pozwolenie na budowę młyna tnącego (tarta).
Ponownie rozebrany w 1845 roku, a następnie przebudowany na olejarnię. Pod koniec XIX wieku dodano napęd parowy i młyn przekształcono w fabrykę papieru ze słomy. Pełnił również funkcję młyna parowego. W 1918 roku młyn działa jako „G. Kamienny młyn Thiele”. Właścicielem był Emil Gericke, zięć G.Thiele. W 1934 r. maszynę parową zastąpiono motorową, a młyn powiększono.
Zachód akumulatora pomocniczegow wojskowym ośrodku badawczym w Kummersdorfie
Tutaj był poligon doświadczalny dla broni krótkiego zasięgu (broń piechoty). Obiekt składał się z dwóch strzelnic 25 m i 300 m, 3 stanowisk pierścieniowych karabinów maszynowych oraz ścianek strzelniczych. W stosunkowo dobrym stanie zachowała się kulochwyt i stalowa wieża do pomiaru wiatru.
Nie do każdego eksperymentu zachowano dokumenty – dlatego do dziś kontrowersje budzi to, do czego miało służyć to kamienne zwierciadło paraboliczne. Może to być część systemu śledzenia, w którym sygnały akustyczne powinny dostarczać informacji o kierunku i odległości pozycji ogniowych wroga lub trafieniach własnych pocisków. Inne założenia zakładają, że niemiecka konstrukcja była próbą opracowania broni zabijającej dźwiękiem. Tak zwanydziało dźwiękowe. Dzięki temu fale ciśnienia powinny być wiązane za pomocą parabolicznego lustra, a następnie transmitowane. Odbył się testprzez centrum testowe Nachrichten mit szkoły pomiaru dźwięku:
Stojaki na pierścienie MG:
Stara wieża wiatromierza, do której nie można się dostać:
Strzelnica 300 m:
Duża kulochwyt:
