1. Kamienny młyn
Młyn kamienny został zbudowany w 1303 roku jako młyn zbożowy przez cystersów z klasztoru Zinn i przez nich prowadzony. Młyn funkcjonował jako młyn zbożowy do 1766 r., kiedy to ówczesny mistrz młynarski otrzymał pozwolenie na budowę młyna tnącego (tarta).
Ponownie rozebrany w 1845 roku, a następnie przebudowany na olejarnię. Pod koniec XIX wieku dodano napęd parowy i młyn przekształcono w fabrykę papieru ze słomy. Pełnił również funkcję młyna parowego. W 1918 roku młyn działa jako „G. Kamienny młyn Thiele”. Właścicielem był Emil Gericke, zięć G.Thiele. W 1934 r. maszynę parową zastąpiono motorową, a młyn powiększono.
Bunkrowana kierunkowa radiostacja przekaźnikowa GSSD
Pośrodku lasu brandenburskiego, który nigdy nie był używany przez wojsko, znajduje się sowieckie centrum łączności i radiostacji, które zostało zbudowane w 1968 roku. Barak składał się tylko z dłuższej niskiej zabudowy, małej kotłowni i kilku mniejszych budynków gospodarczych, prawdopodobnie przeznaczonych na chów trzody chlewnej. Właściwie nie było wiele do zobaczenia, dopóki nie odkryliśmy wejścia do piwnicy w głównym budynku. Za nim znajdował się bunkier o długości około 10 metrów. Na jej końcu znajdował się jednak kolejny otwór i ścieżka skręciła w prawo. Teraz znaleźliśmy się w długim korytarzu. Po lewej i prawej stronie znajdowały się otwory, w których mieściło się więcej bunkrów typu, w sumie sześć o łącznej powierzchni 270 metrów kwadratowych. W jednym znajdowały się jeszcze fundamenty zlikwidowanego generatora awaryjnego. Taki ogromny bunkier pod radiostacją? Jaka była ich funkcja? W przeciwnym razie system został „oczyszczony”. Ale to zaskakujące, jakie ciekawe rzeczy można znaleźć tak łatwo dostępne w środku lasu.
