1. Kamienny młyn
Młyn kamienny został zbudowany w 1303 roku jako młyn zbożowy przez cystersów z klasztoru Zinn i przez nich prowadzony. Młyn funkcjonował jako młyn zbożowy do 1766 r., kiedy to ówczesny mistrz młynarski otrzymał pozwolenie na budowę młyna tnącego (tarta).
Ponownie rozebrany w 1845 roku, a następnie przebudowany na olejarnię. Pod koniec XIX wieku dodano napęd parowy i młyn przekształcono w fabrykę papieru ze słomy. Pełnił również funkcję młyna parowego. W 1918 roku młyn działa jako „G. Kamienny młyn Thiele”. Właścicielem był Emil Gericke, zięć G.Thiele. W 1934 r. maszynę parową zastąpiono motorową, a młyn powiększono.
Sanatorium płuc
W XIX wieku gruźlica była szeroko rozpowszechniona na Łużycach, a choroba ta szczególnie dotknęła pracownice przemysłu tekstylnego. Po prawie dwóch latach budowy klinika została ukończona i zainaugurowana 13 czerwca 1900 roku. Wybudowano główny budynek i domy dla lekarzy. W 1912 r. szpital otrzymał pracownię rentgenowską. W czasie I wojny światowej działalność kliniki pulmonologicznej musiała zostać czasowo zawieszona z powodów finansowych, a normalna praca była możliwa dopiero w 1924 roku. W 1925 r. kompleks budynków powiększono o kostnicę i cmentarz. Pod koniec II wojny światowej Klinika Kolkwitz została zajęta przez pacjentów po zniszczeniu ich szpitala przez bombę. Od 1946 r. przyjmowano także pacjentów płci męskiej, aw następnym roku dom dyrektora zamieniono na oddział dziecięcy z 38 łóżkami. Chirurgia płuc rozpoczęła się w 1949 roku. W latach pięćdziesiątych XX wieku klinika z około 300 łóżkami była największym sanatorium gruźliczym w NRD. Wraz ze spadkiem zachorowań na gruźlicę, w 1972 r. klinikę przekształcono w poradnię rehabilitacyjną dla pacjentów po udarze mózgu. W tym czasie do budynku przeniesiono również oddziały ortopedyczny, ginekologiczny i neurologiczny. W 1986 r. teren został objęty ochroną zabytków. Po zjednoczeniu Klinika Kolkwitz wróciła w posiadanie Brandenburskiej Państwowej Agencji Ubezpieczeń. W 1995 roku został sprzedany prywatnemu inwestorowi, który później zbankrutował. Dawna klinika stoi pusta od czasu przeniesienia oddziału ortopedycznego w inne miejsce w grudniu 2007 roku. Obecnie została sprzedana innemu inwestorowi, który planuje przekształcenie budynku na cele mieszkalne. 2021, pożar zniszczył konstrukcję dachu oficyny. Budynek nadal wygląda jak opuszczony bajkowy zamek z parkiem i wieżami. Wizualną atrakcją od strony dziedzińca jest kwadratowa kaplica ze sklepieniem żebrowym i półkolistą apsydą.
