1. Kamienny młyn
Młyn kamienny został zbudowany w 1303 roku jako młyn zbożowy przez cystersów z klasztoru Zinn i przez nich prowadzony. Młyn funkcjonował jako młyn zbożowy do 1766 r., kiedy to ówczesny mistrz młynarski otrzymał pozwolenie na budowę młyna tnącego (tarta).
Ponownie rozebrany w 1845 roku, a następnie przebudowany na olejarnię. Pod koniec XIX wieku dodano napęd parowy i młyn przekształcono w fabrykę papieru ze słomy. Pełnił również funkcję młyna parowego. W 1918 roku młyn działa jako „G. Kamienny młyn Thiele”. Właścicielem był Emil Gericke, zięć G.Thiele. W 1934 r. maszynę parową zastąpiono motorową, a młyn powiększono.
Zbiornik wodny Prenzlauer Berg
Mały zbiornik wodny powstał w latach 1853-1856, a duży w 1871 roku jako pierwszy nowoczesny system wodociągowy w Berlinie. Oba zostały najpierw zbudowane na powierzchni, a następnie pokryte ziemią. Od 1914 r. obiekty zostały wycofane z eksploatacji i służyły jako magazyny. W czasie II wojny światowej mały zbiornik wodny został przekształcony w schron przeciwlotniczy. Wykorzystywano je wówczas m.in. jako magazyny ryb, żywności, aw czasach NRD także na „pojazdy zachodnie”. Dziś zbiornikiem opiekuje się biuro kultury „Förderband”, w którym latem odbywają się np. imprezy kulturalne związane z tym terenem.
