1. Kamienny młyn
Młyn kamienny został zbudowany w 1303 roku jako młyn zbożowy przez cystersów z klasztoru Zinn i przez nich prowadzony. Młyn funkcjonował jako młyn zbożowy do 1766 r., kiedy to ówczesny mistrz młynarski otrzymał pozwolenie na budowę młyna tnącego (tarta).
Ponownie rozebrany w 1845 roku, a następnie przebudowany na olejarnię. Pod koniec XIX wieku dodano napęd parowy i młyn przekształcono w fabrykę papieru ze słomy. Pełnił również funkcję młyna parowego. W 1918 roku młyn działa jako „G. Kamienny młyn Thiele”. Właścicielem był Emil Gericke, zięć G.Thiele. W 1934 r. maszynę parową zastąpiono motorową, a młyn powiększono.
Park przyrody Schöneberger Südgelände
Dziś przedstawię Wam legalne Lost Place w Berlinie. Na początku lat dwudziestych Berlin nie miał już wiele do zaoferowania w opuszczonych miejscach. A z powodu napływu turystów istniejące Miejsca Utracone cierpią na tym, że są naznaczone wandalizmem i graffiti lub są po prostu niebezpiecznymi ruinami. W związku z tym polecam spacer nadPark przyrody Schöneberger Südgelände na terenie dawnej stacji rozrządowej Tempelhof.
18-hektarowy park w berlińskiej dzielnicy Schöneberg obejmuje dawną trasę kolei Anhalt i Drezno, zachodnią część dawnej stacji rozrządowej Tempelhof oraz dawną zajezdnię kolejową Tempelhof. Na początku lat 30. XX wieku stacja rozrządowa Tempelhof była największą towarową stacją rozrządową w Niemczech.Przez stację rozrządową kursowało dziennie do 70 lokomotyw. W 1993 roku ostatecznie zaprzestano użytkowania zajezdni kolejowej, dwa lata później 18 hektarów zostało zwolnionych z użytku kolejowego i przekształconych w park krajobrazowy.
Cóż, miejsce nie jest opustoszałe, zwłaszcza gdy jest ładna pogoda, jest tu wielu gości. Dlatego moją radą jest odwiedzanie tego miejsca w zimnych porach roku, ponieważ ze względu na brak roślinności można zobaczyć więcej. Opuszczona stacja kolejowa została teraz odzyskana przez naturę. Dlatego niektóre obszary są niedostępne ze względu na ochronę przyrody. Ale na stronie jest wiele do odkrycia. Przede wszystkim wyrzucony parowóz klasy 52. Miło jest też patrzeć, jak krzewy i drzewa ignorują istniejące obiekty kolejowe i po prostu rosną między torami. Ciekawa jest też obrotnica dawnej zajezdni kolejowej, którą wcześniej widziałem tylko w dużych RAW-ach w Halle czy Magdeburgu. Zachował się również budynek warsztatu, ale podczas mojej wizyty mogłem zajrzeć tylko przez otwartą bramę, ponieważ jest w remoncie. . Latem na terenie obiektu regularnie odbywają się imprezy kulturalne. Na zewnątrz nadal można podziwiać różne dzieła sztuki. Główne wejście na teren jest włączonePrellerweg 47-49 w Schoenebergu.
