1. Kamienny młyn
Młyn kamienny został zbudowany w 1303 roku jako młyn zbożowy przez cystersów z klasztoru Zinn i przez nich prowadzony. Młyn funkcjonował jako młyn zbożowy do 1766 r., kiedy to ówczesny mistrz młynarski otrzymał pozwolenie na budowę młyna tnącego (tarta).
Ponownie rozebrany w 1845 roku, a następnie przebudowany na olejarnię. Pod koniec XIX wieku dodano napęd parowy i młyn przekształcono w fabrykę papieru ze słomy. Pełnił również funkcję młyna parowego. W 1918 roku młyn działa jako „G. Kamienny młyn Thiele”. Właścicielem był Emil Gericke, zięć G.Thiele. W 1934 r. maszynę parową zastąpiono motorową, a młyn powiększono.
Kolej Siemensa
Pięć kilometrów linii S-Bahn, trzy przystanki, ale ani śladu ludzi. Zarośniętą linię kolejową Siemensbahn otwarto w 1929 roku. W tym czasie Siemens przeniósł się do den ze względu na brak miejsca. Ale wielu robotników mieszkało w Moabit lub Kreuzberg. Stamtąd nie było połączenia S-Bahn. Aby ułatwić pracownikom dojazd, Siemens sfinansował większość trasy samodzielnie. To było bezczynne od 1980 roku z powodu strajku kolejowego. Trasa obsługiwana przez Reichsbahn NRD również stała się nieopłacalna ze względu na budowę U7 i ulepszone połączenia autobusowe.
Zniszczone przystanki i zarośnięte tory teraz zdobią te miejsca. Stacje otaczają przestarzałe automaty biletowe i zardzewiałe szyldy. Termin pociąg widmo nabiera nowego znaczenia. Przystanki są odcięte od świata zewnętrznego i otaczają cię upiorną atmosferą.
