1. Kamienny młyn
Młyn kamienny został zbudowany w 1303 roku jako młyn zbożowy przez cystersów z klasztoru Zinn i przez nich prowadzony. Młyn funkcjonował jako młyn zbożowy do 1766 r., kiedy to ówczesny mistrz młynarski otrzymał pozwolenie na budowę młyna tnącego (tarta).
Ponownie rozebrany w 1845 roku, a następnie przebudowany na olejarnię. Pod koniec XIX wieku dodano napęd parowy i młyn przekształcono w fabrykę papieru ze słomy. Pełnił również funkcję młyna parowego. W 1918 roku młyn działa jako „G. Kamienny młyn Thiele”. Właścicielem był Emil Gericke, zięć G.Thiele. W 1934 r. maszynę parową zastąpiono motorową, a młyn powiększono.
Stacja metra Oranienplatz na Kreuzbergu
Pod koniec lat dwudziestych XX wieku przez Kreuzberg zbudowano dzisiejszą linię metra 8. Około 1927/28 r. na Oranienplatz, bezpośrednio pod Dresdener Strasse, wybudowano stan surowy stacji metra Oranienplatz.
Dom handlowy Wertheim, który w tym czasie miał duży oddział na Moritzplatz, nie był zadowolony z planowania stacji - daleko od domu towarowego - i zapłacił prawdopodobnie około 5 milionów marek niemieckich za przeplanowanie trasy dzisiejszego U8, a zamiast tego otwarto nową stację kolejową pod Oranienplatz przy Moritzplatz. Pod koniec lat 20-tych BEWAG postawił wówczas w skorupie stacji stanowisko licznikowe, które zostało wyposażone w kolumny wykonane z polerowanego szwedzkiego granitu. BVG wykorzystywał pozostałą odnogę tunelu do Neanderstraße (dziś Heinrich-Heine-Straße) jako magazyn do czasu zbudowania schronu przeciwlotniczego w 1941 roku. Lokalizacja BEWAG została zrezygnowana w 1988 roku. Plany wykorzystania gastronomicznego na początku lat 90. nie powiodły się z powodu wykazania miejsca parkingowego. Do początku 2012 r. Berliner Unterwelten eV prowadziła wycieczki z przewodnikiem po muszlach dworców kolejowych Oranienplatz i Moritzplatz. Moje już historyczne zdjęcia pochodzą z jednej z takich tras. Następnie powłoka stacji o powierzchni około 4000 metrów kwadratowych została zamknięta przez odpowiedzialną administrację Senatu, ponieważ po przeprowadzeniu ekspertyzy nie można było przedstawić dowodu obciążenia statycznego. Wszystkie kontrraporty stowarzyszenia Unterwelten zostały zignorowane. Wiosną 2015 r. skorupę stacji wypełniono „płynną ziemią” – rzekomo z „powodów statycznych”.
