1. Kamienny młyn
Młyn kamienny został zbudowany w 1303 roku jako młyn zbożowy przez cystersów z klasztoru Zinn i przez nich prowadzony. Młyn funkcjonował jako młyn zbożowy do 1766 r., kiedy to ówczesny mistrz młynarski otrzymał pozwolenie na budowę młyna tnącego (tarta).
Ponownie rozebrany w 1845 roku, a następnie przebudowany na olejarnię. Pod koniec XIX wieku dodano napęd parowy i młyn przekształcono w fabrykę papieru ze słomy. Pełnił również funkcję młyna parowego. W 1918 roku młyn działa jako „G. Kamienny młyn Thiele”. Właścicielem był Emil Gericke, zięć G.Thiele. W 1934 r. maszynę parową zastąpiono motorową, a młyn powiększono.
Sklepienia piwnic browaru Königsstadt w Prenzlauer Berg
Strona nie jest zagubionym miejscem, ale obszarem handlowym. Ogromną, w większości pustą, sklepioną piwnicę dawnego browaru widziałem w czasach okwycieczka z przewodnikiemodwiedził. Lodowa piwnica i informacje z naszego przewodnika o historii domu zrobiły wrażenie.
Firma „Brauerei Königstadt AG” została założona jako „Wagner's Bairisch-Bier-Brauerei” w 1849 roku na jednej z dawnych „gór wiatraków” na obrzeżach Berlina i została przejęta przez „d'Heureus & Busse” w 1861 roku. Już w 1971 roku, po wojnie francusko-pruskiej, browar ten został przekształcony w spółkę akcyjną. Produkowała piwo w latach 1851-1921. Popyt na te akcje był tak duży, że ich emisja została ograniczona do zaledwie trzech dni.
O dziwo, do 1740 roku Berlin był przede wszystkim regionem winiarskim. W berlińskiej dolinie lodowcowej ze Szprewą i Hawelą temperatury były łagodniejsze niż gdzie indziej na nizinach północnoniemieckich, a wzgórza, zwłaszcza w dzisiejszym Prenzlauer Berg, z ich południowo-zachodnimi zboczami, były stosunkowo intensywnie oświetlone przez słońce. Nawet dzisiaj nazwy takie jak „Weinbergsweg”, „Weinmeisterstraße” czy „Weinstraße” przypominają o tej tradycji winiarskiej. W tym roku była bardzo, bardzo ostra zima, a kilka winorośli, które przetrwały, ostatecznie padło ofiarą choroby pasożytniczej dwa lata z rzędu. Tylko w ten sposób doszło do późniejszego piwnego boomu w Berlinie.
Browar Königstadt AG prosperował od 1871 roku i stał się jednym z największych browarów w Berlinie. Jego nazwa wywodzi się od określeń „Königsstadt” lub „Königstor” dla dużej części dzisiejszego Prenzlauer Berg, na cześć pierwszego króla pruskiego Fryderyka I. po jego koronacji w Królewcu w 1701 r. przez to przedmieście i znajdujący się na rogu „Königstor” Greifswalder Strasse i Prenzlauer Berg, wprowadził się do swojej berlińskiej rezydencji.
W 1903 r. wybudowano restaurację, hol, pasaż handlowy, kolejne restauracje, kręgielnie i pawilon muzyczny. Browar C. Habel został włączony w 1906 roku do browaru Königstadt AG.
Po przejęciu przez „Kindl-Brauerei” w 1921 roku browar przy Saarbrücker Straße został zamknięty. Kindl pozbył się takiego konkurenta. Miejsce to stało się centrum handlowym z małymi firmami, co oznaczało: małe zakłady rzemieślnicze, takie jak kowalstwo, warsztaty samochodowe, hydraulicy, szklarze, stolarze, biura itp.
Nowy budynek administracyjny został zbudowany w 1950 roku. Zniszczony przez wojnę budynek hali został rozebrany w latach 60. XX wieku.
Witryna nadal podlega tak zwanemu „użytkowaniu mieszanemu”. Tylko nieliczni padli ofiarą kuli burzycielskiej, ponieważ większość budynków to obiekty wpisane do rejestru zabytków. Słodownia, bar, piec, magazyn, kotłownia, piwnica na butelki i maszynownia do lodu nadal istnieją.
Źródło: www.prenzlberger-sichten.de
