1. Kamienny młyn
Młyn kamienny został zbudowany w 1303 roku jako młyn zbożowy przez cystersów z klasztoru Zinn i przez nich prowadzony. Młyn funkcjonował jako młyn zbożowy do 1766 r., kiedy to ówczesny mistrz młynarski otrzymał pozwolenie na budowę młyna tnącego (tarta).
Ponownie rozebrany w 1845 roku, a następnie przebudowany na olejarnię. Pod koniec XIX wieku dodano napęd parowy i młyn przekształcono w fabrykę papieru ze słomy. Pełnił również funkcję młyna parowego. W 1918 roku młyn działa jako „G. Kamienny młyn Thiele”. Właścicielem był Emil Gericke, zięć G.Thiele. W 1934 r. maszynę parową zastąpiono motorową, a młyn powiększono.
Były Instytut Anatomii w Berlinie
Jednym z najbardziej przerażających miejsc, w jakich kiedykolwiek byłem, był dawny instytut anatomiczny Freie Universität Berlin. Wejście było przez piwnicę, a ja byłem w prosektorium. Stały tam ustawione dziwne urządzenia, naprawdę przerażające. Ponieważ byłem sam, szybko przeszedłem do części naziemnej budynku, w której znajdowały się laboratoria i sale lekcyjne. Wiele szyb było wybitych, a szkło leżało wszędzie. Duże audytorium dla studentów było imponujące, ale całe było pokryte graffiti. Mówi się, że są też chłodnie grobowe, ale po raz kolejny nie odważyłem się wejść sam do tej upiornej piwnicy. Więc moja wskazówka: idź tam z co najmniej dwiema osobami.
Budynek wzniesiony w 1929 r. został oddany do użytku w 1949 r. jako Instytut Anatomiczny Wolnej Uczelni. Na wyższych kondygnacjach mieściły się sale wykładowe, laboratoria i biura, aw piwnicy znajdowały się stoły sekcyjne i komory chłodnicze. W 2003 roku obiekty wydziałów medycznych Wolnego Uniwersytetu i Uniwersytetu Humboldta połączyły się, tworząc „Charité - Universitätsmedizin Berlin”. W trakcie tej fuzji budynek instytutu został zamknięty w 2005 roku, a badania i nauczanie zostały przeniesione do anatomii na kampusie Mitte. W 2008 roku ALDI kupił teren pod budowę centrum handlowego. Kiedy w 2010 roku pojawiły się konkretne plany, dzielnica pokrzyżowała plany planistom i odmówiła inwestorowi pozwolenia. Teraz budynek stoi pusty, niszczeje i pozostaje wstrętny.
