1. Kamienny młyn
Młyn kamienny został zbudowany w 1303 roku jako młyn zbożowy przez cystersów z klasztoru Zinn i przez nich prowadzony. Młyn funkcjonował jako młyn zbożowy do 1766 r., kiedy to ówczesny mistrz młynarski otrzymał pozwolenie na budowę młyna tnącego (tarta).
Ponownie rozebrany w 1845 roku, a następnie przebudowany na olejarnię. Pod koniec XIX wieku dodano napęd parowy i młyn przekształcono w fabrykę papieru ze słomy. Pełnił również funkcję młyna parowego. W 1918 roku młyn działa jako „G. Kamienny młyn Thiele”. Właścicielem był Emil Gericke, zięć G.Thiele. W 1934 r. maszynę parową zastąpiono motorową, a młyn powiększono.
Lotnisko Berlin Tempelhof
Lotnisko Berlin-Tempelhof było jednym z pierwszych komercyjnych lotnisk w Niemczech i uruchomiło regularne usługi w 1923 roku. Nowy budynek lotniska, który rozpoczął się w 1936 roku, był największym budynkiem na świecie przez dwa lata po jego ukończeniu w 1941 roku, o powierzchni brutto 307 000 m², zanim został zastąpiony przez Pentagon w Arlington. Do czasu zamknięcia 30 października 2008 r. było jednym z trzech międzynarodowych lotnisk komercyjnych w aglomeracji berlińskiej, obok Berlin-Tegel i Berlin-Schoenefeld, i nosiło nazwę lotniska centralnego. W ostatnim roku 2007 przed zamknięciem obsłużono tam około 350 000 pasażerów. Byłem jednym z was Do Kolonii iz powrotem poleciałem samolotem Germania. Podejście do lądowania nad morzem domów w Neukölln i Tempelhof pozostawiło niezatarte wrażenie. Wygodny do latania nisko nad miastem, ponieważ pas startowy był bardzo krótki. W tym samym roku zarezerwowałem wycieczkę po lotnisku z Underworld. Lotnisko posiada rozległe obiekty podziemne, które schodzą na trzy piętra. Wraz z rezygnacją z rozbudowy w 1942 roku, te i niektóre elementy naziemne nie były dalej budowane. Na przykład zakłady produkcyjne samolotów (podczas II wojny światowej), archiwa filmowe, elektrownie, a później centrum dowodzenia armii amerykańskiej mieściły się pod ziemią. W czasie II wojny światowej pomieszczenia podziemne służyły również jako niezbędny dla ludności schron przeciwlotniczy, zachowały się pozostałości „malowideł ściennych” opartych na motywach Wilhelma Buscha. Niektóre piwnice były jeszcze całkowicie pokryte sadzą. To był tak zwany bunkier filmowy. Żołnierze radzieccy wysadzili tu bramy w maju 1945 roku, ale za nimi archiwum zdjęć lotniczych Lufthansy i Luftwaffe było „bombodporne” na celuloidzie, który natychmiast zapalił się i spłonął doszczętnie. Interesujące było również to, że w czasie wojny 4500 pracowników i robotników przymusowych z zakładów Weser wyprodukowało 2000 Ju 87 i 170 FW 190 pod budynkiem w tunelu kolejowym iw hangarach.
W górnej części kompleksu budynków zobaczyliśmy hol recepcyjny, kilka niewykorzystanych pomieszczeń, halę sportową oraz salony żołnierzy amerykańskich. Niestety nie udało się zwiedzić sterowni dla kontrolerów ruchu lotniczego oraz amerykańskich pokojów szpiegowskich.
Nawet dzisiaj nadal będziewyświetleniaoferowanych na terenie lotniska.
