1. Kamienny młyn
Młyn kamienny został zbudowany w 1303 roku jako młyn zbożowy przez cystersów z klasztoru Zinn i przez nich prowadzony. Młyn funkcjonował jako młyn zbożowy do 1766 r., kiedy to ówczesny mistrz młynarski otrzymał pozwolenie na budowę młyna tnącego (tarta).
Ponownie rozebrany w 1845 roku, a następnie przebudowany na olejarnię. Pod koniec XIX wieku dodano napęd parowy i młyn przekształcono w fabrykę papieru ze słomy. Pełnił również funkcję młyna parowego. W 1918 roku młyn działa jako „G. Kamienny młyn Thiele”. Właścicielem był Emil Gericke, zięć G.Thiele. W 1934 r. maszynę parową zastąpiono motorową, a młyn powiększono.
Obok ogromnego terenu elektrowni stoi trzykondygnacyjny budynek z klinkieru. Pobliskie stare budynki przemysłowe zostały rozebrane. Ponieważ jednak został zbudowany w latach 30. XX wieku w nowym nowoczesnym stylu, budynek znajduje się na liście zabytków. Pomieszczenia laboratoryjne elektrowni NRD znajdowały się na parterze ogólnodostępnego budynku. Na mniej interesujących wyższych piętrach znajdowały się biura. Piękne, jasne schody były architektonicznie uderzające.
Opuszczony budynek laboratorium
