1. Kamienny młyn
Młyn kamienny został zbudowany w 1303 roku jako młyn zbożowy przez cystersów z klasztoru Zinn i przez nich prowadzony. Młyn funkcjonował jako młyn zbożowy do 1766 r., kiedy to ówczesny mistrz młynarski otrzymał pozwolenie na budowę młyna tnącego (tarta).
Ponownie rozebrany w 1845 roku, a następnie przebudowany na olejarnię. Pod koniec XIX wieku dodano napęd parowy i młyn przekształcono w fabrykę papieru ze słomy. Pełnił również funkcję młyna parowego. W 1918 roku młyn działa jako „G. Kamienny młyn Thiele”. Właścicielem był Emil Gericke, zięć G.Thiele. W 1934 r. maszynę parową zastąpiono motorową, a młyn powiększono.
Szpital Dziecięcy
Opuszczony szpital dziecięcy był sanatorium dla dzieci chorych na gruźlicę. Instytucja została zbudowana w latach 1929-1930. Zabrał ją dr. Berta Bals, specjalista od gruźlicy, kierował od 1930 do 1965. Liczba łóżek w tym czasie wynosiła 80 łóżek. Ponieważ liczba zachorowań na gruźlicę gwałtownie spadła, a ze względu na szczepienia ochronne przestała być dostępna, w latach 1965-1967 obiekt przekształcono w szpital dziecięcy. W obu placówkach dzieci znajdowały się również pod opieką doświadczonych nauczycieli w szkole, aby po zwolnieniu mogły wrócić do normalnej szkoły. 1 września 1997 r. opieka nad dziećmi została przeniesiona do Hettstedt. Od tego czasu szpital dziecięcy stoi pusty.
Imponujące architektonicznie na budynku są wpływy Bauhausu. W przeciwnym razie struktura budynku jest nadal dość dobrze zachowana po ponad 20 latach. Jednak odległe położenie na obrzeżach wioski utrudnia marketing.
