1. Kamienny młyn
Młyn kamienny został zbudowany w 1303 roku jako młyn zbożowy przez cystersów z klasztoru Zinn i przez nich prowadzony. Młyn funkcjonował jako młyn zbożowy do 1766 r., kiedy to ówczesny mistrz młynarski otrzymał pozwolenie na budowę młyna tnącego (tarta).
Ponownie rozebrany w 1845 roku, a następnie przebudowany na olejarnię. Pod koniec XIX wieku dodano napęd parowy i młyn przekształcono w fabrykę papieru ze słomy. Pełnił również funkcję młyna parowego. W 1918 roku młyn działa jako „G. Kamienny młyn Thiele”. Właścicielem był Emil Gericke, zięć G.Thiele. W 1934 r. maszynę parową zastąpiono motorową, a młyn powiększono.
Teatr delle Rocco
Teatr w kamieniołomie mieści się w starym kamieniołomie wapienia, z którego wydobywano materiał do wypełniania pustych sztolni pobliskiej kopalni rudy – inaczej wydrążone hałdy by się zawaliły! Po zamknięciu wydobycia w 2003 roku powstał „teatr skalny” („Teatro delle Rocce”), w którym imprezy odbywały się regularnie do 2019 roku. Coroczny festiwal w lipcu i sierpniu przyciągał przede wszystkim teatrem, tańcem i muzyką. Zawsze można było zobaczyć i usłyszeć międzynarodowe gwiazdy; Patti Smith, Alan Parsons i Steve Hackett dokonali już tego zaszczytu. Poza tym raczej nieestetyczne kamieniołomy bardzo korzystnie wpływają na imponującą, utopijną atmosferę plenerowego teatru. Podczas naszej wizyty na początku lipca 2022 r. nie było już żadnych oznak jakiejkolwiek aktywności. W trzecim roku po Coronie piękna arena była nadal pusta.
W drodze do Teatro delle Rocce mijamy mały kościółek - jest to kaplica San Rocco, poświęcona świętemu Rochowi, patronowi górników. Tutaj kumple i ich rodziny modlili się o wolne od wypadków dni pracy.
