​Biuro Odzieży Wojskowej zostało zbudowane przez Wehrmacht od 1939 roku i służyło od 1941 do 1945 roku, zatrudniając ponad tysiąc pracowników, jako magazyn mundurów i akcesoriów wojskowych dla niemieckiego Wehrmachtu. Składało się z głównego biura i bocznego biura w sąsiedztwie, z których każde miało około 65 000 metrów kwadratowych powierzchni. Nowoczesna konstrukcja szkieletowa żelbetowa, zapożyczona z budownictwa przemysłowego, jest szczególnie charakterystyczna dla projektu budowlanego obu zakładów. Nałożone na siebie jaskrawoczerwone cegły nadają budynkom subtelny ekspresjonistyczny charakter i nawiązują do północnoniemieckiej tradycji ceglanej. Konstrukcje dachowe są jednolicie wykonane z litego betonu zbrojonego, aby przeciwdziałać ewentualnym nalotom bomb zapalających. Daje im to imponujący monumentalny efekt.

Po wojnie Armia Radziecka początkowo wykorzystywała kompleks budynków jako punkt zbiórki towarów reparacyjnych przed ich wywiezieniem na wschód. Później wykorzystywała go jako centralny magazyn zaopatrzenia i zaopatrzenia na terenie NRD, miejsce przechowywania odzieży wojskowej, akcesoriów wojskowych i części zamiennych. Naprawiano również odzież, działała pralnia (czyszczalnia chemiczna) i szwalnia. Mieściła się tu także jednostka transportowa, załoga centralnego składu zaopatrzeniowego oraz centralna dystrybucja poczty polowej. W podobozie obok składnicy znajdowała się brygada zaopatrzeniowa Ministerstwa Obrony ZSRR. Głównym biurem stały się „koszary czołgowe” 90. radzieckiej dywizji pancernej. Od czasu odejścia GSSD w 1991 r. pomieszczenia głównego biura są puste. Na początku lat 20. ma się rozpocząć budowa mieszkań w zabytkowych budynkach. Drugie biuro zostało przekształcone w mieszkania w latach 10-tych. Zdjęcia pochodzą z głównego biura.

​