1. Kamienny młyn
Młyn kamienny został zbudowany w 1303 roku jako młyn zbożowy przez cystersów z klasztoru Zinn i przez nich prowadzony. Młyn funkcjonował jako młyn zbożowy do 1766 r., kiedy to ówczesny mistrz młynarski otrzymał pozwolenie na budowę młyna tnącego (tarta).
Ponownie rozebrany w 1845 roku, a następnie przebudowany na olejarnię. Pod koniec XIX wieku dodano napęd parowy i młyn przekształcono w fabrykę papieru ze słomy. Pełnił również funkcję młyna parowego. W 1918 roku młyn działa jako „G. Kamienny młyn Thiele”. Właścicielem był Emil Gericke, zięć G.Thiele. W 1934 r. maszynę parową zastąpiono motorową, a młyn powiększono.
drewniany bunkier domowy
Bunkier uważany jest za stanowisko dowodzenia zastępcy dowódcy GSSD, prawdopodobnie z zakresu obrony przeciwlotniczej. Został zbudowany w połowie lat 60. Jest to budynek monolityczny o powierzchni ok. 355 m². Wejście do bunkra, konstrukcja ukryta głęboko w lesie, była zamaskowana drewnianą chatą sauny. W pobliżu znajduje się również lądowisko dla helikopterów. Ze względu na wciąż doskonały kamuflaż w gęstym sosnowym lesie schron nie jest łatwy do odnalezienia. Dla nas też nie. Skutkuje to również jego dobrym stanem, bez graffiti i zniszczeń. Nawet toaleta jest nadal nienaruszona. Na jednym końcu znajduje się system wentylacyjny ze specjalnymi filtrami i elektryczną nagrzewnicą powietrza, na drugim końcu większe pomieszczenie, które prawdopodobnie służyło jako magazyn. Kolejne pomieszczenie służyło jako toaleta, pozostałe pokoje były najwyraźniej pokojami pracy, z których każdy miał połączenie telefoniczne.
