1. Kamienny młyn
Młyn kamienny został zbudowany w 1303 roku jako młyn zbożowy przez cystersów z klasztoru Zinn i przez nich prowadzony. Młyn funkcjonował jako młyn zbożowy do 1766 r., kiedy to ówczesny mistrz młynarski otrzymał pozwolenie na budowę młyna tnącego (tarta).
Ponownie rozebrany w 1845 roku, a następnie przebudowany na olejarnię. Pod koniec XIX wieku dodano napęd parowy i młyn przekształcono w fabrykę papieru ze słomy. Pełnił również funkcję młyna parowego. W 1918 roku młyn działa jako „G. Kamienny młyn Thiele”. Właścicielem był Emil Gericke, zięć G.Thiele. W 1934 r. maszynę parową zastąpiono motorową, a młyn powiększono.
Francuski fort (piechota) w Lesie Brandenburskim
W głębi lasów brandenburskich, na skraju strzelnicy, znajduje się replika małego francuskiego fortu z 1914 roku, który został zbudowany do próbnego strzelania z moździerzy. Jednak obiekt testowy o wymiarach 35 mx 12 m nigdy nie został ostrzelany, ponieważ moździerze zostały skierowane na front zachodni z powodu przejściowego początku wojny. W związku z tym system jest nadal w dobrym stanie i nadal można zobaczyć kilka napisów. Duża część kompleksu jest pokryta ziemią, widoczna jest jedynie strefa wejściowa. Do fortu prowadzą dwa wejścia, każde flankowane z lewej i prawej strony dwoma budkami pocztowymi, tzw. ślimakami. Jeden widać na zdjęciach, drugi już się zawalił.
Dalej na północny zachód, na poligonie znajduje się kolejny duży fort "Artilleriewerk" (62m x 20m), którego niestety nie znalazłem. Czołgi GSSD, które przejeżdżały nad dużym fortem, prawdopodobnie regularnie przebijały się przez stropy obiektu, przez co duży fort ucierpiał. Korytarze zostały zasypane przez GSSD, a pozostałe części zrównane z ziemią. Później, po wycofaniu się wojsk, ponownie przekopano 2 korytarze.
