1. Kamienny młyn
Młyn kamienny został zbudowany w 1303 roku jako młyn zbożowy przez cystersów z klasztoru Zinn i przez nich prowadzony. Młyn funkcjonował jako młyn zbożowy do 1766 r., kiedy to ówczesny mistrz młynarski otrzymał pozwolenie na budowę młyna tnącego (tarta).
Ponownie rozebrany w 1845 roku, a następnie przebudowany na olejarnię. Pod koniec XIX wieku dodano napęd parowy i młyn przekształcono w fabrykę papieru ze słomy. Pełnił również funkcję młyna parowego. W 1918 roku młyn działa jako „G. Kamienny młyn Thiele”. Właścicielem był Emil Gericke, zięć G.Thiele. W 1934 r. maszynę parową zastąpiono motorową, a młyn powiększono.
.jpg)
1. Baza Lotnicza i Biuro Sił Powietrznych Waldlager
Zawartość:
1.1. Historia bazy lotniczej w Waldlager
Port sterowca powstał w pobliżu strzelnicy już w I wojnie światowej. W tym celu wybudowano w 1916 r. dwa hangary sterowców („Albrecht” i „Baer”) wraz z niezbędną infrastrukturą w postaci koszar i wytwórnią wodoru. Po I wojnie światowej, zgodnie z postanowieniami traktatu wersalskiego, należało zaprzestać użytkowania. Hala zawaliła się w wyniku niewłaściwych prac rozbiórkowych, powodując ofiary śmiertelne. Drugi został następnie zdemontowany przez specjalistyczną firmę. Przybył do Japonii jako łup wojenny i został odbudowany w Kasumigaura.
Po przejęciu władzy przez nazistów w 1933 r., podczas przezbrojenia Wehrmachtu, utworzono w tym miejscu bazę lotniczą pod kryptonimem „Obóz leśny”. Lokalizacja sił powietrznych, początkowo jeszcze tajna, obejmowała lotniskoBiuro Lotnicze 1/III, część parku lotniczego A Luftgau III, wydział nauczania i testów medycznych sił powietrznych orazSzkoła Lotnicza Floty Powietrznej 1. Obsługa samolotów w bazie lotniczej ustała do 1943 roku. Następnie stacjonowała tu eskadra meteorologiczna i eskadra nocnych myśliwców.
Radzieckie Siły Powietrzne wykorzystywały to miejsce jako lotnisko frontowe do końca wojny. W latach 1945/46 rozpoczęto rozbiórkę hangarów 1, 2, 3, 11 i 12, do czasu energicznej interwencji sowieckiego dowódcy bazy z komisją łupieżczą. Potrzebował pozostałych sal, aby utrzymać gotowość bojową w czasie zimnej wojny. W 1962 roku rozpoczęto budowę nowej linii przedstartowej, aw latach 1968-70 budowę 40 samolotów osłon AU-11 dla MiG-21.
Po 1945 r. stacjonowały tu zmieniające się jednostki radzieckie. Od 1953 do 1994 roku lotnisko służyło jako siedziba radzieckiego 833 Pułku Myśliwskiego 16 Armii Powietrznej i było stale rozbudowywane. Od 1966 do połowy lat 80. stacjonowały tam myśliwce MiG-21. Od 1984 roku były one uzupełniane przez MiG-23. Od 1966 roku z przestrzeni korzystały również różne jednostki śmigłowców i śmigłowców szturmowych. Podaje się, że lotnisko w Nevadzie/USA zostało odtworzone jako cel treningowy. 14".
Od 1996 roku lotnisko było dzierżawione przez Berliński Klub Lotniarski od Brandenburskiego Towarzystwa Glebowego ds. Zarządzania i Użytkowania Nieruchomości, a ostatecznie zakupione w 1999 roku. Stok został skrócony z 2600 do 1050 m. Inni użytkownicy to tor gokartowy i wiele mniejszych firm.
1.2. Magazyn broni specjalnej
Około 1974 roku na skraju lotniska zbudowano duży bunkier typu granitowego. Służył jako specjalny skład broni i był oddzielony od lotniska ogrodzeniem z drutu kolczastego. Jednak podobno nie przechowywano tam żadnych bomb atomowych, tylko zwykłe rakiety do Miga 23. W pobliżu znajdowały się garaże samochodowe i budynki socjalne.
1.3. bunkier rakietowy
1.4. bunkier amunicyjny
1.5. Strzelnica do broni pokładowej
Strzelnica była wykorzystywana przez Luftwaffe do regulacji uzbrojenia pokładowego i szkolenia strzelców na pokładowych karabinach maszynowych.
1.6. Gefechtsstand (Bunker)
1.7. Shelter - Museum
2. Biuro Sił Powietrznych
Podstawą nowo utworzonego Biura Sił Powietrznych na początku lat 30. XX wieku była budowa fabryki chemicznej w dawnym porcie sterowców z czasów imperialnych. Miejsce to znajdowało się na skraju większej bazy lotniczej „Waldlager” i miało już bocznicę. W 1934 roku rozpoczęto budowę nowoczesnej, przemyślanej funkcjonalnie hali logistycznej w stylu nowej przedmiotowości. Było to centralne centrum logistyczne Luftwaffe dla obszaru Berlin-Brandenburgia z dodatkowymi zadaniami, takimi jak stocznia i operacje demontażowe, w tym szkolenie praktyczne. Przechowywano tu wszystko, od opon (z kontrolowaną temperaturą!) po spadochrony. Po 1945 r. Armia Radziecka wykorzystywała go jako magazyn zaopatrzenia. Budynek logistyczny, który jest obecnie budynkiem zabytkowym, od Dnia Otwartego Zabytku w 2003 roku nosi nazwę „Hali Barbary” i obecnie jest siedzibą Muzeum Garnizonowego. Uwaga, strona nie jest opuszczona, alewłasnością prywatną! W weekend Wniebowstąpienia Pańskiego na pokaz garnizonowy oraz dzień odsłonięcia pomnika co roku salaodwiedziłstać się.
