1. Kamienny młyn
Młyn kamienny został zbudowany w 1303 roku jako młyn zbożowy przez cystersów z klasztoru Zinn i przez nich prowadzony. Młyn funkcjonował jako młyn zbożowy do 1766 r., kiedy to ówczesny mistrz młynarski otrzymał pozwolenie na budowę młyna tnącego (tarta).
Ponownie rozebrany w 1845 roku, a następnie przebudowany na olejarnię. Pod koniec XIX wieku dodano napęd parowy i młyn przekształcono w fabrykę papieru ze słomy. Pełnił również funkcję młyna parowego. W 1918 roku młyn działa jako „G. Kamienny młyn Thiele”. Właścicielem był Emil Gericke, zięć G.Thiele. W 1934 r. maszynę parową zastąpiono motorową, a młyn powiększono.
Gampenbunker z galerią
Jadąc z Meran pojechaliśmy przez Gampenpass do Fondo i tam warto zobaczyćWycieczka do kanionu Sasszrobiony. W drodze powrotnej w programie był bunkier Gampenpass. Nie jest już Zagubiony, ale niżmuzeumnie mniej ciekawe. Jadąc od strony Lany, znajduje się około 100 metrów za znakiem przełęczy na ullewa strona. Miła pani przy kasie barwnie opowiada każdemu gościowi historię budynku. Zespół bunkrów został zbudowany w latach 1940-1941. Była częścią Muru Alpejskiego Mussoliniego, zaprojektowanego w celu ochrony Włoch przed atakiem ich niemieckiego „sojusznika”. Niemal niezauważeni przez miejscową (niemieckojęzyczną) ludność robotnicy, z których większość pochodziła z południowych Włoch, wykopali imponujący system bunkrów w górze Maiskofel. Bunkier Gampen rozciąga się na 4 piętrach, długość tunelu wynosi 1,5 km, objętość wykopu to około 25 500 metrów sześciennych ziemi. W rzeczywistości bunkier Gampen powinien być znacznie większy. Jednak prace przerwano w 1941 roku pod naciskiem Hitlera, a samo stanowisko nigdy nie zostało wykorzystane. Z biegiem lat bunkier popadł w zapomnienie. Dopiero w 2010 roku ponownie udostępniono zwiedzającym tunel wejściowy do bunkra, w którym mieści się tzw. Galeria Gampen. Tutaj pokazano zmieniające się wystawy obrazów. Historyczne fotografie przedstawiają obecnie przebieg budowy drogi nad przełęczą Gampen w latach 1935-1939.
