1. Kamienny młyn
Młyn kamienny został zbudowany w 1303 roku jako młyn zbożowy przez cystersów z klasztoru Zinn i przez nich prowadzony. Młyn funkcjonował jako młyn zbożowy do 1766 r., kiedy to ówczesny mistrz młynarski otrzymał pozwolenie na budowę młyna tnącego (tarta).
Ponownie rozebrany w 1845 roku, a następnie przebudowany na olejarnię. Pod koniec XIX wieku dodano napęd parowy i młyn przekształcono w fabrykę papieru ze słomy. Pełnił również funkcję młyna parowego. W 1918 roku młyn działa jako „G. Kamienny młyn Thiele”. Właścicielem był Emil Gericke, zięć G.Thiele. W 1934 r. maszynę parową zastąpiono motorową, a młyn powiększono.
Zakład przeróbki rudy żelaza
Na terenie górniczym, gdzie produkcja została wstrzymana w 1976 roku, natknąłem się na tę halę produkcyjną w kamieniołomie. Niegdyś służył jako zakład przetwórczy rudy żelaza. Etap przetwarzania obejmuje wydobycie lub wydobycie surowca i jego dalsze przetwarzanie. W celu zmniejszenia kosztów transportu, ilość do transportu jest znacznie zmniejszona poprzez przetwarzanie w pobliżu obszarów wydobywczych. W zakładzie przeróbczym w miarę możliwości ekonomicznych oddziela się niepożądane fragmenty skał od minerałów rudnych. Usuwane są również niepożądane zanieczyszczenia (np. drewno, pręty metalowe), które powodują problemy w topieniu rudy. Koncentraty rudy są zatem produkowane w zakładzie przetwórczym. Nad zakładem widać było jeszcze stację kolejową ciężarówek po wywiezieniu rudy z góry. Niestety udało mi się zrobić tylko zdjęcia telefonem komórkowym.
