Zakład przeróbki rudy z XIX wieku

Podczas wizyty w muzeum górniczym zobaczyłem kilka domów na skraju mapy terenu, które nie były częścią wycieczki. Mój gen odkrywcy został obudzony. Z pomocą Google Maps zlokalizowałem pozostałości budynku i pewnego ranka pojechałem z wybrzeża w góry. Pylistym szlakiem dotarłem do zbocza góry, na którym zbudowano budynki. Od razu znalazłem ścieżkę przez gęstą makię i las. Po kilku metrach pojawiły się pierwsze ruiny. Po ponad 100 latach rozkładu natura już wiele odzyskała. W ruinach i wokół nich było wiele drzew i krzewów. Moja decyzja o założeniu szortów w upalny koniec czerwca nie była zbyt dobra. Bardzo się podrapałem. Ale to nie był powód do zerwania. Zwiedziłem cały teren, prawie dwie godziny. Zawsze był nowy budynek do odkrycia. Niestety nie było więcej maszyn do zobaczenia. Największe wrażenie robiły ogromne ruiny dawnej przeróbki rudy, która zajmowała kilka pięter, aw najwyższym punkcie wznosił się przewrócony komin zakładu. Budynki o ceglanej architekturze przypominającej katedrę powstały w połowie XIX wieku, kiedy to teren zagospodarowała angielska firma górnicza. Zakład służył do przerobu rudy w celu zmiany jej składu surowcowego i właściwości w taki sposób, aby mogła być wykorzystywana dalej w przemyśle. Na przykład niechciane, porwane składniki są oddzielane. Etap przetwarzania obejmuje wydobycie lub wydobycie surowca i jego dalsze przetwarzanie. W celu zmniejszenia kosztów transportu, ilość do transportu jest znacznie zmniejszona poprzez przetwarzanie w pobliżu obszarów wydobywczych. Gdy na początku XX wieku w górach zabrakło rudy, zabudowania zostały opuszczone. Ciekawa była też willa kierownika kopalniTutajmożesz zobaczyć.