1. Kamienny młyn
Młyn kamienny został zbudowany w 1303 roku jako młyn zbożowy przez cystersów z klasztoru Zinn i przez nich prowadzony. Młyn funkcjonował jako młyn zbożowy do 1766 r., kiedy to ówczesny mistrz młynarski otrzymał pozwolenie na budowę młyna tnącego (tarta).
Ponownie rozebrany w 1845 roku, a następnie przebudowany na olejarnię. Pod koniec XIX wieku dodano napęd parowy i młyn przekształcono w fabrykę papieru ze słomy. Pełnił również funkcję młyna parowego. W 1918 roku młyn działa jako „G. Kamienny młyn Thiele”. Właścicielem był Emil Gericke, zięć G.Thiele. W 1934 r. maszynę parową zastąpiono motorową, a młyn powiększono.
żelazopionierzy kolei w Schumkasee
Jezioro Szumka ukryte jest w lesie. Około 1871 r. na rozkaz Sztabu Generalnego wojska pruskie rozpoczęły na sześciohektarowym odcinku wody ćwiczenia pod budowę mostu dla kolejki jezdnej. Powodem tego były duże problemy i pretensje do budowy kolei polowej podczas wojny francusko-pruskiej 1870/71.
W 1892 r. prezydent okręgu w Poczdamie zezwolił na budowę i eksploatację ułożonego na stałe toru szkoleniowego z Kummersdorfu, gdzie znajdowała się strzelnica, do oddalonego o cztery kilometry jeziora Schumkasee.
Pionierzy kolejnictwa przeszli szerokie szkolenie nad jeziorem Schumka. Nie tylko musieli umieć szybko układać całe tory kolejowe, ale musieli także opanować wszystkie praktyczne zasady ruchu kolejowego. Ćwiczenie terenowe odbywało się raz w roku, a większe co trzy lata. W tych ćwiczeniach to, czego się nauczyliśmy, było stosowane w praktyce, ale zawsze w warunkach, które mogłyby zaistnieć w przypadku wojny. Z przygotowanych materiałów (również segmentów) budowano mosty wojenne oraz mosty palowe z jarzmem i poddawano próbom obciążeniowym.
Od 1890 r. koleje polowe były stale rozbudowywane i łączono je z okolicznymi miejscowościami. Praktykowano budowę kolei wojskowych. Mówi się, że zbudowano do 100 km torów. Obiekty kolejowe miały normalny rozstaw torów, a bocznica zapewniała połączenie z KME (Berlin-Jüterbog). Pionierzy kolei budowali w tym miejscu mosty i pontony różnych konstrukcji, przeprowadzali próby obciążeniowe i strzały. W Shumkasee nadal znajdują się filary mostowe różnych konstrukcji. Znajduje się tu również 15-metrowa piramida, która została wzniesiona w 1929 roku dla upamiętnienia poległych pionierów kolei z I wojny światowej. Ponadto znajduje się tu stanowisko pontonowe do badań szczelności, rampy załadunkowe, układy torowe o różnej szerokości oraz hala budowy modeli o długości 160 m i szerokości 32 m. dostałazbudowany około 1940 roku i jest imponujący architektonicznie. Strop hali wykonany jest z cegieł strunobetonowych. Zbudowano w nim modele mostów kolejowych w skali 2:1. W 1935 r. utworzono tu Pionierski Batalion Szkolno-Doświadczalny do budowy ciężkich mostów. Od 1938 r. koszary II batalionu 6 Pułku Inżynierów Kolejnictwa iStrona testowa Hegesee.
Po 1945 roku całe koleje polowe zostały rozebrane i wywiezione do Związku Radzieckiego. Do 1960 r. korzystali z niej sowieccy pionierzy budowy mostów. Od 1960 do 1994 teren koszar był użytkowany przez garnizon („Miasteczko Wojskowe nr 1”) lotniska Sperenberg. Firmy budowlane NRD rozbudowały koszary m.in. o osiedle mieszkaniowe, parking, szkołę, dom kultury, supermarket i piekarnię.
Witryna była częścią zarezerwowanej wycieczki zMuzeum klubowe Kummersdorfodwiedził. Wycieczka była bardzo pouczająca i edukacyjna.
Na początek kilka zdjęć obiektów bezpośrednio nad jeziorem:
Oto kilka zdjęć hali montażowej i budowy modelu:
Poniżej kilka zdjęć koszar z czasów Kaisera i Wehrmachtu. Cena obejmuje również radzieckie wejście do supermarketu. Po 30 latach pustostanów budynki nadają się właściwie tylko do rozbiórki.
Auch ein Schießstand aus deutscher Zeit befindet sich am Hegesee:
