1. Kamienny młyn
Młyn kamienny został zbudowany w 1303 roku jako młyn zbożowy przez cystersów z klasztoru Zinn i przez nich prowadzony. Młyn funkcjonował jako młyn zbożowy do 1766 r., kiedy to ówczesny mistrz młynarski otrzymał pozwolenie na budowę młyna tnącego (tarta).
Ponownie rozebrany w 1845 roku, a następnie przebudowany na olejarnię. Pod koniec XIX wieku dodano napęd parowy i młyn przekształcono w fabrykę papieru ze słomy. Pełnił również funkcję młyna parowego. W 1918 roku młyn działa jako „G. Kamienny młyn Thiele”. Właścicielem był Emil Gericke, zięć G.Thiele. W 1934 r. maszynę parową zastąpiono motorową, a młyn powiększono.
Dawny szpital Wehrmachtu i GSSD
Wraz z planowaniem szpitala wojskowego i zakupem nowego terenu strzelnicy, pierwszy zakładowy szpital poza sąsiednim garnizonem został ukończony w 1893 roku.
Pierwotnie składał się z czterech baraków chorych i kilku budynków gospodarczych. Od 1930 do 1936 nastąpiła ogromna konwersja i rozbudowa zdolności, gdyż lekarze wojskowi musieli teraz opiekować się także członkami rodzin żołnierzy zawodowych oraz pacjentami prywatnymi z ludności cywilnej .
Nowy budynek szpitala został zbudowany w kształcie okrągłej litery U, budynek kuchni i pralnia. Szpital miał teraz 400 łóżek i oddziały specjalistyczne; Chirurgia, choroby wewnętrzne, skórne i weneryczne oraz specjalny oddział położniczy.
Dzięki orientacji pomieszczeń szpitalnych w nowym budynku na południe, tarasy i balkony, światło słoneczne i świeże leśne powietrze wykorzystano również jako terapię dla chorych na gruźlicę.
Od 1945 r. do wycofania się w 1992 r. Armia Radziecka wykorzystywała to miejsce również jako szpital wojskowy. Od tego czasu kompleks stoi pusty i niszczeje. Wizyta odbyła się w 2014 roku w ramach oficjalnej wycieczki z okazji Dnia Otwartego Zabytku.
