1. Kamienny młyn
Młyn kamienny został zbudowany w 1303 roku jako młyn zbożowy przez cystersów z klasztoru Zinn i przez nich prowadzony. Młyn funkcjonował jako młyn zbożowy do 1766 r., kiedy to ówczesny mistrz młynarski otrzymał pozwolenie na budowę młyna tnącego (tarta).
Ponownie rozebrany w 1845 roku, a następnie przebudowany na olejarnię. Pod koniec XIX wieku dodano napęd parowy i młyn przekształcono w fabrykę papieru ze słomy. Pełnił również funkcję młyna parowego. W 1918 roku młyn działa jako „G. Kamienny młyn Thiele”. Właścicielem był Emil Gericke, zięć G.Thiele. W 1934 r. maszynę parową zastąpiono motorową, a młyn powiększono.
Rezydencja Dyrektora Kopalni
Ta niegdyś imponująca willa stała na wzgórzu w dolinie, w której wydobywano rudę. Stąd dyrektor mógł widzieć całą dolinę. Najważniejszy jest dla niego widok na liczne budynki fabrycznehutamusiał stać na przeciwległym zboczu góry. Należały do angielskiej firmy wydobywczej, której był lokalnym dyrektorem. Budynek nie miał ogrzewania, tylko komin na każdej zewnętrznej ścianie, który ogrzewał wszystkie pokoje. Nie wiadomo, jak długo budynek stał pusty. Poniżej wzgórza odkryłem kolejną ładną jaskinię. „Grotta del Gufo”:
