1. Kamienny młyn
Młyn kamienny został zbudowany w 1303 roku jako młyn zbożowy przez cystersów z klasztoru Zinn i przez nich prowadzony. Młyn funkcjonował jako młyn zbożowy do 1766 r., kiedy to ówczesny mistrz młynarski otrzymał pozwolenie na budowę młyna tnącego (tarta).
Ponownie rozebrany w 1845 roku, a następnie przebudowany na olejarnię. Pod koniec XIX wieku dodano napęd parowy i młyn przekształcono w fabrykę papieru ze słomy. Pełnił również funkcję młyna parowego. W 1918 roku młyn działa jako „G. Kamienny młyn Thiele”. Właścicielem był Emil Gericke, zięć G.Thiele. W 1934 r. maszynę parową zastąpiono motorową, a młyn powiększono.
Okucia VEB
W środku małego miasteczka na południe od Berlina znajdują się pozostałości budynku Zakładu nr 7 ośmiu spółek państwowego przedsiębiorstwa armaturowego, zatrudniającego dawniej około 600 pracowników. Firma istniała po upaństwowieniu pod koniec lat 40-tych do 1990 roku. Produkowano tu okucia plastikowe i metalowe dla przemysłu meblarskiego. Dziś w mieście działają jeszcze dwie firmy produkujące okucia.
Ciekawostką tego obiektu jest to, że wciąż można tu znaleźć stare maszyny i meble. W szczególności stemple i bębny galwaniczne są nadal w dobrym stanie. Firma musiała mieć wysoki poziom integracji pionowej, ponieważ oprócz galwanizerni istniała również narzędziownia. W budynkach pracowało około 100 osób. Nawet plastikowe części, z których część jest w oryginalnym opakowaniu, są nadal przechowywane w swoich pudełkach po prawie 30 latach. Wszędzie można jeszcze znaleźć ślady przeszłości NRD. Centralne położenie najwyraźniej chroniło posiadłość przed wandalami. Ale uważaj, górne piętro już grozi zawaleniem. Dach jest częściowo otwarty!
