1. Kamienny młyn
Młyn kamienny został zbudowany w 1303 roku jako młyn zbożowy przez cystersów z klasztoru Zinn i przez nich prowadzony. Młyn funkcjonował jako młyn zbożowy do 1766 r., kiedy to ówczesny mistrz młynarski otrzymał pozwolenie na budowę młyna tnącego (tarta).
Ponownie rozebrany w 1845 roku, a następnie przebudowany na olejarnię. Pod koniec XIX wieku dodano napęd parowy i młyn przekształcono w fabrykę papieru ze słomy. Pełnił również funkcję młyna parowego. W 1918 roku młyn działa jako „G. Kamienny młyn Thiele”. Właścicielem był Emil Gericke, zięć G.Thiele. W 1934 r. maszynę parową zastąpiono motorową, a młyn powiększono.
Baza lotnicza Alt Lönnewitz
Miejsce to było już wykorzystywane jako lotnisko cywilne w latach dwudziestych XX wieku. W połowie lat trzydziestych XX wieku została ona rozbudowana do bazy lotniczej Luftwaffe. Na północ od bazy lotniczej znajdowały się trzy duże i trzy średnie hangary lotnicze, a także duży hangar naprawczy. Za nim znajdowały się budynki gospodarcze i mieszkalne. Już w 1936 r. mieściła się tu szkoła lotnicza Luftwaffe dla samolotów dwusilnikowych. Do lipca 1944 r. teren na zmianę zajmowały różne szkoły pilotów. Czasami służył również jako lotnisko fabryczne dla oddziału Arado Flugzeugwerke w Brandenburgii an der Havel . Pierwszą aktywną jednostką latającą tutaj od czerwca 1944 był Kampfgeschwader 76, który latał między innymi z pierwszym na świecie bombowcem odrzutowym Arado Ar 234. Arado przeprowadził również ostateczny montaż bombowca na terenie lotniska. Możesz opowiedzieć ciekawą historięprzeczytaj tutaj.24 kwietnia 1945 r. Armia Czerwona zajęła w większości nienaruszony obszar, jedynie pas startowy został wyłączony z użytku przez wycofujące się wojska niemieckie.
Działania odbudowy prowadzono przy udziale firm niemieckich i pracowników pomocniczych; istniejące hangary były użytkowane w niektórych przypadkach do 1992 r. Następnie, od 1947 r., przestrzeń tę zajmowały różne jednostki myśliwskie i szturmowe lotnictwa radzieckiego. Miały również miejsce tymczasowe rozmieszczenia innych jednostek, w tym okupacja przez jednostki myśliwskie Polski, Czechosłowacji i NVA. Z przestrzeni kosmicznej korzystały również ciężkie bombowce Tu-22K i Tu-22M.
Na początku lat 50. rozbudowano pomieszczenia mieszkalne dla stacjonujących żołnierzy, aw 1955 r. ufortyfikowano tereny operacyjne, wybudowano linię przedstartową i obwodnicę. W 1958 roku zbudowano nową, trzykondygnacyjną kontrolę lotów. W 1960 roku wydłużono pas startowy do 2500 metrów i utworzono trzy strefy zdecentralizowane. W latach 1968-1970 dodano pierwsze zamknięte osłony samolotów. Renowacja rejonów operacji lotniczych miała miejsce w 1986 roku i obejmowała również ostatnie przedłużenie pasa startowego do 3000 metrów. Inne działania budowlane rozpoczęte w 1988 r., takie jak budowa czwartej strefy decentralizacji i dodatkowa osłona samolotów, zostały wstrzymane po wydarzeniach politycznych 1989/90. W czerwcu 1993 r. administracja rosyjska przekazała lotnisko władzom niemieckim.
Po wycofaniu wojsk radzieckich bundeswehra rozważała dalsze użycie, ale nie zrealizowała. Zamiast tego od połowy lat 90. na tym terenie powstał obszar handlowo-przemysłowy Lönnewitz. Obszary operacji lotniczych zostały w dużej mierze zdemontowane, a pas startowy o długości 3000 metrów został znacznie skrócony. W 1998 roku Fliegerclub Falkenberg eV „Die Falken” przejął pole, które od lipca 2000 roku funkcjonuje jako specjalne lądowisko. Wszystkie sale warsztatowe zostaną ponownie wykorzystane. Zbyt wiele „zagubionych” nie jest już widocznych.
